Wanneer het leven plots niet meer vanzelfsprekend is...

... kan je leven zomaar ineens een andere vorm krijgen

“Kom je even zitten? We willen je wat vertellen”

Dit is misschien de zin geweest waar je al een langere tijd bang voor was. Voordat deze zin je werd verteld hebben er al verschillende onderzoeken plaatsgevonden en is waarschijnlijk de nodige spanning in huis voelbaar geweest. Was jij in deze periode ook bang voor wat zou komen? Logisch! Onzekerheid is een gevoel waar moeilijk mee om te gaan is. 

En dan … word je uit de onzekerheid gehaald en wordt er aan je vertelt dat je vader of moeder ernstig ziek is, diagnose: kanker. Je wordt overspoeld met nog meer vragen dan je al had. Ook kunnen de woorden van je ouders verschillende emoties in je oproepen.

Angst, verdriet, woede, onrecht, maar het kan ook zijn dat je gevoelens en/of emoties vlak zijn. Ook dit is normaal, emoties voelen bij iedereen anders en ook iedereen gaat hier anders mee om. 

Het zoeken naar de juiste manier om hiermee om te gaan kan erg lastig zijn. Wat past bij je? Ben je een prater? Of juist helemaal niet? Los je graag alles zelf op? Of deel je je verdriet met de mensen om je heen? Hierin is geen goed of fout, het is jouw eigen manier!

Misschien vind je het fijn om wat handvatten te krijgen. Gewoon wat tips, die je kunnen helpen om jouw eigen unieke manier te ontdekken om met dit verdriet om te gaan. Ook kan het zijn dat je een manier vindt welke juist prettiger voor je zal werken in plaats van hoe je er nu mee omgaat. 

Neem de tijd, ga rustig zitten en kijk naar wat er wordt aangeboden. Scrol hier rustig doorheen en ontdek wat passend voor je is.